ते पञ

काल सापडलं गँलरीत पञ मला
मनात म्हटलं !
असल जून्या कूठल्यातरी सामनांच
मी लवकर ऊघडून पाहिलं त्यात
तर काय.?
नाव बाजूच्या बिल्डींग मधल्या कामनांच
.
.

म्हटल बाजूच्या बिल्डींग ची हि पोरगी
आता ?
हिला आपल्याशी काय ओ घेणं
वाचता पहिला पञातला प्यँरेग्राफ
बापरे !!
खूपच प्रेमाच दिल होत हो तिन देणं
.
.

भावना पञात काय छान ऊतरवलेल्या
तिने !
त्यात अक्षर काय हो तिचे ते सुंदर
वाचून एक एक शब्द नी शब्द प्रेमाचा
माझ
मन म्हटल हो तिला एकच नंबर
.
.

नूसतच प्रेम भरून ठेवलं
त्यात
स्वत:च मन ऊतरवून ठेवलं
अनं
एक एक शब्दात तिने तिचे
संपूर्ण जगच ऊतरवून ठेवलं
.
.

पञ अर्धावर वाचनात असतानां
अवटाळून घेतलं मी ते छातीशी
म्हटले
बाजूच्या बिल्डींग मधील मूलगी
कसे काय बिलगली माझ्या मनाशी
.
.

वाचता मचकूर शेवटचा पञातला
माझे ¡
मन तिथच घायाळ झाले
वरच्या मजल्या वरच्या निनाद चे
स्पष्टपणे !
नाव त्या पञातच कि हो आले
.
.

फोनवर राँग नंबर यावा
तसा
पञातून आज प्रत्यय मला आला
दाखवून प्रेमाचे शूभ्र अकाश
नंतर
दूखा:चा काळा ढगच तेथ तो आला
.
.

मग आला आवाज वरच्या निनाद चा
तो
म्हणे पञ माझ तूमच्या गँलरीत काल पडलं
हळव्या आवाजात त्याला सांगावे
बाबा ईतक्यातच मला ते सापडलं
.
.


चायला चंचल भावनांना खेळ
आज
पून्हा सोबत माझ्या झाला
देऊन अनूभव नविन क्षणांचा
आत्मा पून्हा तृप्तच माझ झाला

-कवी - अनामिक