तू आणि मी फक्त तू आणि मी बाकी कोणीच नाही!


तू आणि मी फक्त तू आणि मी  
बाकी  कोणीच  नाही! 
माझी  तू  नि  तुझा  मी! 
तू  दूर  जाताना  तुझा  हात  पकडून  
तुला  जवळ  घ्यावे  मी 
कडाडू  दे  सारे  आभाळ  
आणि  बरसू  दे  मेघमल्हार 
तू  घाबरशील  अन बिलगशील मला... 
तुला  घेईन  मिठीत  मी! 
तू  पाहशील  माझ्याकडे  
अन  तुझ्याकडे  पाहीन  मी 
गहिवरू  दे  श्वास...  
आणि  संपून  जावू  देत  सारे  आभास 
विसरून  जावू  जगाला  जेव्हा.... 
तुझ्या  ओठांना  स्पर्श  करतील  ओठ  माझे 
लागू दे  आग पेटू  दे  ठिणगी  जेव्हा... 
भिजलेल्या  तुला  पाहतील  डोळे  माझे 
वारा सोसाट व्हावा  अन 
पानाफुलांची  बरसात व्हावी 
मी  तुला  उचलून घ्यावे
अन तू  लाजावे 
मग तू  आणि मी प्रेमरसात भिजून 
चिंब ओले व्हावे... 
कवी- अनामिक 

ते तुझे हसणे नव्हते


ते तुझे  हसणे  नव्हते 
ते नशिबीच  पडले होते 
दारिद्र्य लाभले मज 
आयुष्यही दुखांनेच घेरले होते ....

खरेच शोना माझ्या ह्या दारिद्र्यात  
तुझा ही हाथ सुटणारच आहे ....

तू   जाशीलही  निघून 
ही वेळच  तशी आहे 
सगळे  सोडून  गेल्यावर 
मला तूच किती वेळ सांभाळणार आहे ......

तुझे सुख तुला मिळावं 
आजवर दुसरं काहीच  स्वप्नी नव्हतं
आजही देवाकडे हाथ जोडून 
तुला सुखी ठेवच म्हणणार आहे .......

खरेच शोना माझ्या ह्या दारिद्र्यात  
तुझा ही हाथ सुटणारच आहे
एकटा आलो  इथवर  अन  मी 
आता एकटाच  विरहात जाळणार आहे  ....

खरेच शोना माझ्या ह्या दारिद्र्यात  
तुझा ही हाथ सुटणारच आहे....
-
©प्रशांत डी शिंदे