कार्ट प्रेमात पड़लय

कार्ट प्रेमात पड़लय
हळूच हसतय
कधी कधी रुस्तय
जेवताना उठतय
ग्यालरित बसतय
विचारात असतय
गुपचुप हस्तय
चोरून बोलतय
बाहेर जातय
उशिरा येतय
टेंशन घेतय
पैशाची उधल पट्टी करतय
घरी नीट बोलना
रस्त्याना नीट चालना
सुट्टीत घरी थामबना
रात्रभर एस एम एस करतय
मोबाइल कुनाकड़ देईना
बाथरूम मधे पण मोबाइल घेउन जातय
एस एम एस पण लोक़ करून टाकतय
लग्नाचा विषय काढला की भांडंन काढतय
फोन रिसीव केला तर शिव्याच घालतय
आपण जवळ गेलो की फ़ोन कट करतय
कुणाचा फ़ोन आला की लांब जाऊंन बोलतय
वरील लक्षण दिसली की समजायच कार्ट प्रेमात पड़लय

मनाला एकदा आसेच विचारले

मनाला एकदा आसेच विचारले
का इतका तिच्यात गुंततो ?
नाही ना ती आपल्यासाठी
मग का तिच्यासाठी झुरतो ?

कळत नाही तुला
त्रास मला भोगावा लागतो
आश्रूं मधे भिजून भिजून
रात्र मी जागतो.

मी म्हटले मनाला
का स्वप्नात रमतो ?
तिच्या सुखा साठी तू
का असा दुखात राहतो ?

मन म्हणाले
प्रेम तेव्हा सुरू होते जेव्हा
आपण स्वता ला विसरतो
सार काही तिच्यासाठी
ईतकेच मनाला समजावतो.

मी खरेच तू सांगितलेले काम करतोय.....

मी खरेच तू सांगितलेले काम करतोय.....
मला परमेश्वर भेटला
मी त्याला सहजंच विचारलं
तु सगळ्यात चांगली गोष्ट कुठली बनवलीस ?
माणसाचे मन

आणि सगळ्यात वाईट गोष्ट ?
माणसाचे मन,

बाप्पा मला पुढे म्हणाला.....
ऐक, मी एक कुबेर बनवला होता...
त्याच्याकडे जगातली सगळ्यात जास्त संपत्ती होती, पैशाची.
मी तुला बनवला अन आता तुझ्याही वाट्याला संपत्ती येतीये, माणसांची..........
लक्षात ठेव, एक माणूस हा कुबेराच्या संपत्तीच्या दसपट मोलाचा असतो...........
मनं जप, मनं जोड, माणसं मिळव.......
विचार कर.........."

तेंव्हापासून हे वेड लागलंय...........
आज एक एक करुन मोती जुळवतोय, माणसं जोडतोय,
खरेच पुन्हा कधी बाप्पा भेटला तर त्याला सांगण्यासाठी,
की मी खरेच तू सांगितलेले काम करतोय.....

तिला वाटतं दरवेळी मीच चुकतो

तिला वाटतं दरवेळी मीच चुकतो
कारण बोलताना कदाचित मीच तिला hurt करून जातो
एवढ्याश्या नाकावर येतो केवढाला राग
नि तिचा चेहरा पडतो !
आणि माझ्या मनात मोठ्ठा ढग गडगडतो !!
पुढचं काय ठरलेलेच असतं
चार दिवस अबोला, नंतर आपणच जाऊन गोड बोला!!!
चूक तिची असो व माझी sorry मात्र मीच म्हणायचं !!!!
मग तीन पण जरा हसत हसत असं नै तसं, तसं नै असं
असं सांगायचं .
मग मी पण 'असं असं' करायचं
मैत्रीत कधीतरी आसवं आणि नंतर हसं असं चालायचंच !!

चुकून कधीतरी चुकीचे शब्द बाहेर पडतात.
मनं दुखावतात.
आणि टचकन डोळ्यात पाणी येतं.
पापण्या पाणावतात.
त्या रात्री दोन्हीकडच्या उषा भिजतात.
उर उसासतात.
घड्याळातले काटे सरकता सरकत नसतात.
वहीची पानं पलटता पलटत नसतात.
पिंपळाची सुकलेली पानं मात्र ,अजूनही
आठवणी ताज्या ठेवून वहीत तशीच बंदिस्त असतात !!

त्या काळ्या शांततेत डोक्यात मात्र घुमत असतात
असंख्य विचारांचे आवाज.
जगजीत सिंगच्या गजल आणि आर .डी .ची sad songs
ऐकत रात्र कशीतरी सारून जाते.

दुसऱ्या दिवशी मीच तिच्याकडं बघतो.
मी मात्र तिच्यासाठी एक अनोळखी असतो.
तिचे निःशब्द ओठ आणि शांत डोळे बरंच
काही सांगून जातात !

आता पुन्हा असतो काही दिवस अबोला .....!!!!

प्रेम म्हणजे काय हे कधी कुणाला कळलेच नाही

प्रेम म्हणजे काय हे कधी कुणाला कळलेच नाही

छोटे से कोड ते, पण कधी कुणाला उलगडलच नाही…

 

का जीव होतो वेडा पिसा जेव्हा येते तिची आठवन

हृदयात केलेली असते तिच्या छोट्या छोट्या गोष्टींची साठवण…

 

मनाला तिच्या शिवाय काही दुसरे सुचत नाही

पण तिच्या शिवाय दुसरा कुठला विचार करावा असेही कधी वाटत नाही…

 

रात्री छान च असतात … तिच्या स्वप्नानी भरलेल्या

देऊन जातात उभारी … मनातल्या त्या प्रेमाच्या अंकुराला…

 

प्रेम कधी सफल होते तर कधी नाही… ते जीवनात कधी ही सब कूच नसत

पण तरीही हृदयाच्या कुठल्या तरी कोपर्‍यात ते नेहमीच जपायाच असत…

 

प्रेमाचे हे कोड कदाचित कधी च कुणाला उलगडणार नाही …

पण त्या साठी हे जग प्रेम करायचे ही कधी थांबणार नाही

 

अबोल प्रेम

हे फक्त माझ्याचसोबत
नेहमी असंच घडणार आहे?
तुझ्याबरोबरची प्रत्येक भेट
'ते' न बोलताच संपणार आहे?

भेट-वेळ रोजची ठरलेलीच
तरी अजून काय ठरणार आहे?
बोलायचं पटकन पण वेडं मन
त्याचाही मुहुर्त पाहणार आहे !

भेटतो तेव्हाच माहित असतं
निघायची वेळ येणार आहे
पटकन विचारावा प्रश्न हवासा
तर शब्द ओठीच अडणार आहे !

मी न विचारताच तू काय
हवं ते उत्तर देणार आहे?
हे पुरतं कळतंय तरीही
तोंड माझं का बोलणार आहे?

न बोलता बोललेले शब्द
तुला वेड्याला कळणार आहे?
मी बोलले/न बोलले तरी गप्पच
नेहमीसारखा तू राहणार आहे !

भावभावना समजून घेणं
सगळंसगळं थांबणार आहे
उष्ट्या कुल्फीची चव मात्र
जिभेवरती रेंगाळणार आहे

स्वप्न माझं हे संपलं तरीही
मनात तूच उरणार आहे
तुझ्यात मी नसले तरी
माझ्यात तूच सापडणार आहे !

तुला वेळ मिळाला तर...

तुला वेळ मिळाला तर...
आपण दोघांनी प्रेम करायचं,
मी समोरुन जाताना
तु दारात उभं रहायचं
आईला संशय नको म्हणुन
झाडानां पाणी घालायचं,
फुलानां फुलवायचं,
आईला भुलवायचं

तुला वेळ मिळाला तर...
को~या कागदावर्,
किवा रुमालावर
मन मोकळ करायचं
अस् एकमेकांनी
काळजात जपायचं

तुला वेळ मिळाला तर...

कळेल एक दिवस तुझ्या घरी
कळेल एक दिवस माझ्या घरी
तेव्हा अखेरीस परिक्षा प्रेमाची
दोघांत एक विषाची बाटली
तु आधी कि, मी आधी
असं नाही भांडायचं
दोघांनी एक-एक घोट घ्यायचं
हातात हात घेउन झोपी जायायचं

तुला वेळ मिळाला तर...
आपण दोघांनी प्रेम करायचं.

हो प्रिये म्हणूनच आज मला तूझी खूप आठवण येते

प्रेमात तुझ्या पडलो मी
जिथे दिसे तुच दिसे
प्रेमाने मज केले आज वेडे
वेडे ये ना मजकडे कुठे आहेस तू
आज मला तूझी खूप आठवण येते

त्या वेळी तो क्षण मी कधीच नाही विसरणार
तू होतीस तिथे मी होतो इथे
तूझ्या ओठांतूनि आले ते स्वर
त्या शब्दांनी मज केले वेडे आज
म्हणूनच मला आज तूझी खूप आठवण येते

आज मला एकटे नाही राहावत
कारण सगळीकडे तूच असतेस जेव्हा मी एकटा असतो
क्षणाक्षणांत तू असतेस शब्दा-शब्दांत तू असतेस
आज माझ्या प्रत्येक गोष्टीत तू असतेस माझ्या मनात.. माझ्या ह्र्दयात...
म्हणूनच प्रिये आज मला तूझी खूप आठवण येते

आज मला नाही कोणाची गरज
जिथे तू आहेस तिथे सर्व काही आहे
पण आज तू नाहीस माझ्याकडे
तू नाहीस तर काहीच नाही ... पण तू आहेस मजसाठी तिथे

हो प्रिये म्हणूनच आज मला तूझी खूप आठवण येते

मला बघायच होत...

मला बघायच होत...
तुझ्या त्या बोलक्या डोळ्यात बघायच होत....
तुझ्या डोळ्यात बघून....
तुझ्या स्वप्नांच जग मला बघायच होत...
मला बघायच होत...
तूला तुझ्या गालावर आलेल्या बटे ला मागे करताना बघायच होत...
मला बघायच होत..
तुझ्या त्या गोड हसण्याला न्याहालुन बघायच होत..
तू रुसल्यावर
तुला लाडे गोडे लाउन तुला मनवायच होतं...
भेटायला आल्यावर..
मागुन हळूच येउन तुला घाबरवायच होतं..
तुझ्या गळ्यात...
माझ्या नावाच मंगलसूत्र घालायच होतं..
मला बघायच होत......
माझ्या आई बाबांची काळजी घेताना मला बघायच होत..
आपल्या दोघांच्या स्वप्नाना
वास्तवात आणायच होत..
तुझ्या नावापुढे....
लागलेल माझ नाव मला बघायच होतं..
तुझ्या कुशीत आपल छोटस बाळ...
तोंडात बोट घालून झोपलेल बघायच होत...
पण नियतीला काहीतरी वेगलच मान्य होतं..
नशिबात काहीतरी वेगलच लिहून ठेवल होत..
हे सार विधिलिखित होतं..
त्याच्या पुढे आमच थोडी ना चालणार होत..
पण आमच प्रेम खर होतं..
ह्यातच सर्व काही होतं..
पण खरच ग आपल्या स्वप्नाना..
वास्तविकतेची जोड़ देऊन मला बघायच होत..

वेळच गेली निघून .......................

प्रेम सांगुन होत नाही.ते नकळत होत.

जरी नजरेतून समजत असले तरी

ते शब्दातून सांगावच लागत.

बोलायचे होते मनातील बरेच काही पण ,

वेळच गेली निघून ....................

जेव्हा तू माझ्यापासून दूर जाणार हे

मनाला जाणवलं तेव्हा हे हसणार मन

दू:खात बुडून गेल .

पहिलेल स्वप्न हे स्वप्नच राहून गेल.

बोलायचे होते मनातील बरेच काही पण ,

वेळच गेली निघून .......................

दिली होतीस लग्नाची पत्रिका हसत तू

पण मला माहित होते तू मनातून होतीस रडत

कदाचित दोघानाही सांगायचे होते काही

बोलायचे होते मनातील बरेच काही पण ,

वेळच गेली निघून .......................

जे जमले नाही मला या जन्मी

कदाचित मिळविण मी तुला पुढच्या

जन्मी आवडत होतीस खुप मला .पुढच्या

जन्मी भेटलीस मला तर सांगेन तुला

खुप खुप आवडतेस मला ,

बोलायचे होते मनातील बरेच काही पण ,

वेळच गेली निघून .......................

कोणाच्या तरी येण्याने आयुष्यच कधी कधी बदलून जातं

कोणाच्या तरी येण्याने आयुष्यच कधी कधी बदलून जातं

आपलं सारं जगच त्यांच्याभोवती फिरू लागतं
जिवंत राहणं आणि एक एक क्षण जगणं
यातला फरक समजू लागतो
नाही नाही म्हणता आपणही
प्रेमात पडू लागतो

कधी हसणं विसरून गेलो तर
ते हसायला शिकवतात
जीवन हे खऱ्या अर्थाने
जगायला शिकवतात

पण एक दिवस जेव्हा ते दूर निघून जातात....

आपलं आयुष्यच अर्थशून्य वाटू लागतं
त्यांच्या गोड आठवणींमधे वेडं मन झुरू लागतं

कारण प्रत्येकालाच गरज असते एका साथीदाराची,
प्रत्येक क्षणाला प्रीतीच्या रंगात रंगवण्यासाठी
त्याच्या गोड गुलाबी स्वप्नात हरवण्यासाठी

म्हणूनच ........
असेल जर कोणी असं खास तुमच्याजवळ
जाऊ देऊ नका त्यांना कधी दूर
एकदा जवळ घेऊन म्हणून तर बघा
" I LOVE YOU "

एकदा का होईना मला तुझ्याशी प्रेम करायचय आहे

एकदा
का होईना मला
तुझ्याशी प्रेम करायचय आहे
मनाच्या कळीलासुद्धा
फ़ुलाप्रमाणे फ़ुलवायच आहे


तुझा तो सुंदर चेहरा
जणू जास्वंदी सोबत मोगरा
तुझे ते सोणेरी रूप
जसे साखरेत मुरलेले तुप
त्यातल प्रत्येक स्वाद
मलाच चाखायचा आहे
एकदा का होईना मला
तुझ्याशी प्रेम करायचय आहे


ते लांब रेशमी केस
हलकेच हवेत उडत
तुला झुल्यात बसवण्यासाठी
मन माझे तडपडत
त्या स्वप्नाच्या झुल्यात
मला पण झुलायचे आहे
एकदा का होईना मला
तुझ्याशी प्रेम करायचय आहे


तु जवळून माझ्या जाताना
येत असे सुगंधी वारा
मनात माझ्या बरसे
जणू पावसाच्या धारा
त्या सुगंधी पावसात
तुझ्याच बरोबर भिजायच आहे
एकदा का होईना मला
तुझ्याशी प्रेम करायचय आहे

प्रेमाला प्रेम समजणारी ती प्रेयसी असावी

प्रेमाला प्रेम समजणारी ती प्रेयसी असावी
मी जसा आहे तसेच, माझ्यावर प्रेम करणारी असावी
चश्मेबद्दुर .. खुबसुरत नसली तरी,
चारचौघीत उठून दिसणारी असावी
ग़ालिबाची शेर -ए-गझल नसली तरी,
माझी एक छानशी चारोळी असावी
यश-राज पिक्चरची हिरॉईन नसली तरी,
पण घराला घरपण देणारी नाईका असावी
बागेतल्या फुलांसारखी सुंदर नसली तरी,
पण अंगणातल्या तुळसेसारखी पवित्र असावी
हाय... हेलो... नया दौर असला तरी
नव्या जुन्याची सांगड घालणारी असावी
ड्रीम-गर्ल नसे ना ...पण मनाने सुंदर असावी
नात्यांच्या नाजुक धाग्यांना हळुवार जपणारी असावी
ओळख असून सुद्धा अनोळखी वाटत राहावी
तिला ओळखण्याची दिनरात माझी धडपड चालावी
केव्हातरी कुठेतरी ती भरभरून व्यक्त होणारी असावी
मनाचे गुपित मग डोळ्यांनीच सांगणारी असावी
थोडी खट्टी...थोडी मिठी असावी
तिच्या लटक्या रुसण्या फुगण्यात मज्जा असावी
हसताना गोबऱ्या गालावर नाजुक खळी पडावी
त्या खळीत सदा पाडण्याची मग माझी रीतच व्हावी
इवल्याश्या नाकावर राग घेऊन वाट पाहणारी असावी
मी उशीर केला तर मग माझ्यात मिठीत रडणारी असावी
चोरून चोरून भेटायला येणारी असावी
हातात हात घालून मग सगळ्यांसमोर फिरणारी असावी
तिच्यासोबत आयुष्य ही एक वेगळीच बात असवी
सुख आणि दुःखात सदा दोघांची साथ असावी
जितकी कोमल तितकीच कठोर वागणारी असावी
माझ्या नकळत माझे आयुष्य फुलवणारी असावी
आयुष्याच्या अनेक वळणांवर साथीस असावी
भग्न स्वप्नांच्या वाटेवर नव्या स्वप्नांची ती उमेद असावी
प्रेमाला प्रेम समजणारी ती प्रेयसी असावी
मी जसा आहे तसेच, माझ्यावर प्रेम करणारी असावी
तेल आणि वात यांसारखी आमची जोडी असावी,
एकरूप होऊन जळताना इतरांना प्रकाश देणारी असावी

की कदाचीत तु हो म्हणशील...?

तुला पहिल्यांदा पाहील्यापासुनच

अगदी पहिल्या दिवसापासुनच

मनात ठरवलं होतं की तुला विचारावं

कुणी सागांवं कदाचीत तु हो म्हणशील

पण दरवेळी बोलताना थांबांयचो

हिम्मतच नाही करु शकायचो

मन नेहमी म्हणायंचं की सांगुन टाक एकदाचं

कदाचीत ती हो म्हणेल

असे करत कित्येक दिवस गेले

दिवसामागुन महीनेही सरले

कारण खरंच काही उमगत नव्हतं

की तु हो म्हणशील की नाही

पण मी कधीच बोलु शकलो नाही

मनातलं ओठांवर आणू शकलो नाही

आजही अबोल असा याच आशेवर आहे

की कदाचीत तु हो म्हणशील...?