............!!आई !!............

............!!आई !!............
एक फुल असते आई चाफा गुलाब
मोगरा जाई एक सुगंध असते आई
अस्मिता भरुन नेइ ऐक औषध असते
आई सुख
...
दुःखात तिच दवाई ऐक दैवत असते आई तीच राम साई एक पर्वत असते
आई नद्या झरयांना जिवन देइ एक
आभाळअसते
आई सारया विश्वाला पोटात घेइ एक
चंदन असते
आई स्वता झिजुन नष्ट हॅइ एक विर असते
आई दुःखात आधार देई एक कंदिल
असते
आई प्रकाश देउनवाट दावि एक रिम
झिम असते
आई तापले त्याला शांति देइ ....... ``अशि असते आई`

कवी- अनामिक 

एक पोरगी भरली लई-लई या मनात

एक पोरगी भरली लई-लई या मनात
म्हणलं ईलाच सून म्हणून नेणार घरात

पहिल्या दिवशी भेटायला गेलो
भाजपच कमळ भेट देऊन आलो
दुसऱ्यादिवशी जरा हटके केलं
राष्ट्रवादीच घड्याळ हातात बांधलं

तिसऱ्या दिवशी जरा विचार केला
अपक्ष जाण्याचा निर्णय घेतला
आज मी काही नाही नेल म्हणून तिनेच पुढाकार
घेतला अन कॉंग्रेसचा पंजा जोरात कानावर मारला

कळलच नाही दुसऱ्या दिवशी
कशी काय जादू झाली
स.पा च्या सायकलवर बसून ती माझ्याकडे
आली अन सॉरी म्हणून निघून गेली 

कदाचित माझ्या आधीच्या राजकीय
खेळीने कमाल केली होती
अन प्रेमाची निवडणूक मी बिनविरोध
जिंकली होती

कवी- अनामिक

तेव्हा कुठं प्रेम कळतं

कुणीतरी मनाला मनापासून आवडतं
तेव्हा मन गुंतून मनास प्रेम कळतं

कधी केव्हा कुठे कोण
भेटेल माहित नसतं
कधी केव्हा कसं कोण
आवडेल ठाऊक नसतं
नकळत आयुष्य वळण घेत जातं

कुणीतरी मनाला मनापासून आवडतं
तेव्हा मन गुंतून मनास प्रेम कळतं

तो चेहरा बघताच
मन नभी उडून जातं
उत्साहाचा वारा होऊन
मन वाहू लागतं
तो दिसताच मन त्याच होऊन जातं

कुणीतरी मनाला मनापासून आवडतं
तेव्हा मन गुंतून मनास प्रेम कळतं

कळत नाही कधी
त्याच्यासाठी मन झुरतं
रात्र रात्र त्याला आठवून
नवं स्वप्न बघतं
फक्त त्याची धुंदी स्वतःलाही विसरतं

कुणीतरी मनाला मनापासून आवडतं
तेव्हा मन गुंतून मनास प्रेम कळतं

मनास हवा वाटतो
फक्त त्याचा सहवास
तोच श्वास होऊन जातो
त्याचाच मनास लागतो ध्यास
तोच जगण्याचं कारणं होऊन जातं

कुणीतरी मनाला मनापासून आवडतं
तेव्हा मन गुंतून मनास प्रेम कळतं

उगीच नाही वेडं मन
तेव्हा कळतं जातं
हेच खंर प्रेम आहे
मनास उमजून जातं
जुळून मनाच्या तारा मन त्याचं होतं

कुणीतरी मनाला मनापासून आवडतं
तेव्हा मन गुंतून मनास प्रेम कळतं . 

कवी- अनामिक