नसलेलच असण तरी का शाश्वत उरल होत ??

विखुरलेल्या पायवाटेवरती
निर्जीवत्वाच बीज भिरकल होतं
पायाला काहीतरी सलत होतं
बोथट धारेच भय सुजत होत
सलत होत सलत होतं
काहीतरी खुपत होतं .........

चितेमध्ये ओल लाकूड
जळत होत जळत होतं
मातीच सोन होत होतं
सोन्याने मातीला मढवत होतं
भस्मात मन राख होत होतं
सलत होत सलत होतं
काहीतरी खुपत होतं .........

चिरडलेल्या काट्याची
चिरगुट घेत घेतच
कुणीतरी जगत होतं
जगण्याला पुकारून
मरूनही जगत होत
सलत होत सलत होतं
काहीतरी खुपत होतं .......

डसलेल्या विंचवाला दंश करीत
सावलीच सावज अंधाराला
सापडत होत सापडत होत
अन बेफिकीर उन उजाडून
छळवटून चित्कारत होत
सलत होत सलत होतं
काहीतरी खुपत होतं ........

प्रश्न खुंटीला टांगून
निवांत उत्तर दवडत होत
विटाळलेल मन मात्र
कधीच मालवल होत
सारच काही संपल होत
पण ....
नसलेलच असण तरी का शाश्वत उरल होत ??