तुला आवडणारा पावसाळा आता जवळ आलाय ...

तुला आवडणारा पावसाळा आता जवळ आलाय ...
पण तू ... तू मात्र दूर गेलीस ...
गेल्या वर्षी कोरडी ठेवलेली छत्री,
यंदा भिजवावी लागणारं ...
आणि गंमत म्हणजे ती छत्री आता मिच सांभाळणार ...
.......... ..........!
आठवतय ?...
आठवतय तू छत्री पकडायचीस ...
आणि मी .. मी तूला पकडायचो अगदी घट्ट !...
त्या इवल्या छत्रीचही
झूकतं माप तू मलाचं द्यायचीस ...
आणि स्वतः मात्र भिजत चालायचीस ..
त्या पावसाही तुझ्यावर तेवढंच प्रेम
जणू तुझ्यासाठीच तो यायचा
भिजलेल्या कमरेवर हात गेला की
त्या ढगांच नुसता गडगडाट व्हायचा !...
.......... ............!
गेल्या वर्षी पाऊस गेला
आणि पाठोपाठ तुही गेलीस ......
आता आलिच आहेस पण तो येण्या आधीच निघालिस !...
तुला जायचय तर जा मी नाही म्हणत थांब ...
पण त्या पावसाला काय उत्तर देऊ ते तरी सांग ...
घाबरू नकोस
तू मला फसवलसं हे मी त्याला नाही सांगणार
पण या डोळ्यातला पाऊस
तो कोसळल्या शिवाय कसा थांबणारं !.....
यंदाच्या पावसाळ्यात...
छत्री असली तरी नसली तरी ,
मला मात्र भिजावच लागणारं
मला मात्र ... भिजावचं लागणारं ......!!
................ ............!
पावसाळा जवळ आला की तुझ्या आठवणी
अगदी सरींसारख्या कोसळू लागतात ...
मग ह्र्दयाचे काही ठोके हरवून बसतो मी
आणि मनात विरहाचे ढग आदळू लागतात !.....
काळजात कुठेतरी खोलवर ...
आठवणींचं एक तळं साचत ...
आणि दगड झालेलं काळीज
पुन्हा पाझरू लागत !.....
कोसळणाऱ्या पावसात डोळ्यांना
आधार असतो ...
डोळे का ओले अशा प्रश्नाचां भडीमार नसतो !...
कोसळणा-या पावसात अश्रू लपवता येतात
कोण म्हणतो काळजाला ..
कधी कधी ढंगानाही वेदना होतात .....!
......... .........!

ओल्या पायांनी जखमा तुडवत,
मग निघून जातो पाऊस...
मी म्हणतो थांब ना रे इतक्यात नकोना जाऊस ....
पण तोही तुझ्यसारखाचं !....
माझं कुठे ऍकतोय ...
आजही त्या वळणावरं
प्रत्येक छत्रीखाली तो तुलाच शोधतोय ...

आता दर वर्षी चार महिने
तो तुझी वाट पाहतो..
आणि बारा महिने ....
बारा महिने माझ्या डोळ्यातून वाहतो !..........

- अनामिक