मला आवडलेली व महाजालातून फिरत फिरत आलेली एक कविता -
एकच चहा, तो पण विभागून.....
एकच पिक्चर, तोही पिटात बसून....
एकच साद, ती पण मनापासून...
अजून काय हवे असते मित्राकडून ?
एकच राखी, ती ही घाईत आणून...
एकच चुगली, ती ही खोटे सांगून...
एकच गुपीत, ते ही मोठ्याने बोलून....
अजून काय हवे असते मोठ्या बहिणीकडून ?
एकच कटाक्ष, तोही तिरका बघून....
एकच होकार, तो पण लाजून लाजून...
एकच स्पर्श, तो पण थरथरुन....
अजून काय हवे असते प्रियेकडून?
एकच भुताची गोष्ट, ती पण रंगवून.....
एकच श्रीखंडाची वडी, ती पण अर्धी तोडून....
एकच जोरदार धपाटा, तो पण शीवी हासडून....
अजून काय हवे असते आजीकडून?
एकच मायेची थाप, ती पण कुरवाळून....
एकच गरम पोळी, ती पण तुप लावून....
एकच आशिर्वाद, तो पण आसवे आणून....
अजून काय हवे असते आईकडून?
एकच नकार, तो पण ह्दयावर दगड ठेवून.....
एकच उपदेश, तो पण घोग-या आवाजातून....
एकच नजर अभिमानाची, ती पण मुलाची प्रगती पाहून....
अजून काय हवे असते वडिलांकडुन ?
एकच मिठी, तीही चॉकलेट बघून....
एकच हट्ट, तोही खोटे रडून...
एकच बंधन, तेही मग जाते तुटून ....
अजून काय हवे असते कन्येकडून ?
सगळ्यानी खुप दिले, ते पण न मागून....
स्वर्गच जणू मला मिळाला, तो पण न मरुन....
फ़ाटकी ही झोळी माझी, ती पण वाहिली भरुन...
अजून काय हवे आहे मला आयुष्याकडून ?
No comments:
Post a Comment