चंद्र पौर्णिमेचा ...

कालच्या पौर्णिमेला
चंद्र आकाशात आलाच नाही
मला वाटले नक्की
विपरीत झाले काही...!

काय झाले चंद्राला ह्या कुतुहलाने
मी दुस~या रात्रीची वाट पहिली

दुस~या दिवशी तो आला खरा
चेहरा होता हिरमुसलेला जरा...!

'काय झाले रे ? काल कुठे होतास?'
विचारले मी उत्सुकतेपोटी
'काय सांगू तुला
माझी स्वप्ने ठरली सारी खोटी...!'

मी म्हणालो...
'अरे पण असं काय घडलं
ज्यामुळे तुला निसर्गचक्र मोडावं लागलं...?'

चंद्र म्हणाला-
मला नेहमी वाटायचं की,
समुद्र माझ्यावर प्रेम अपार करतो
पौर्णिमेच्या रात्री माझ्यामुळे खवळतो

येताच मी आकाशी
आनंद त्यास होतो,
नसतो जेव्हा मी गजनी
पार हिरमुसून जातो...

काल समुद्रसमोरी
माझे प्रेम व्यक्त केले
अन माझे सारी स्वप्ने
धुलिस मिळून गेले....

ऐकताच शब्द समुद्राचे
आला अंगावरी शहरा
"न चंद्र माझी प्रीति
सोबती माझा किनारा..."

किना~याला भेटण्यासाठी
मी लाखो मैल वाहतो,
तुझा उपयोग करुनी
किना~यास सुखावतो...!!!

ऐकून व्यथा चंद्राची
डोळे माझे भरले,
चंद्रामद्धे तेव्हा माझे
प्रतिबिब्म्ब मला दिसले....!!

3 comments:

इंद्रधनु said...
This comment has been removed by the author.
इंद्रधनु said...

hi kavita konachi ahe? kaviche nav kalu shakel ka? kiwa tumhala kuthe milali

राहुरी जॉब अलर्ट said...

mala ti mail madhe aaleli forwards madhe