प्रेम...

प्रेम तेंव्हा असते
जेंव्हा आई रात्री उशापाशी येते
आणि बोलते
बाळा झोप राहिलेला अभ्यास
उद्या कर
.
... प्रेम तेंव्हा असते
जेंव्हा आपण
घरी उशिरा येतो आणि वडील
बोलतात
बाळा उशीर होणार होता तर
एखादा फोन तरी करायचास.
.
प्रेम तेंव्हा असते
जेंव्हा आपण एखाद्या मुलीशी फोनवर
बोलत असतो
आणि वाहिनी बोलतात
ओय
हिरो एखादी मुलगी वगेरा पटवली कि नाही
.
प्रेम तेंव्हा असते
जेंव्हा छोटी बहिण बोलते
बघ हा दादा माझ लग्न झाल ना मग
बघते
कोण तुझ काम करेन त
.े
प्रेम तेंव्हा असते
जेंव्हा आपला मूड खराबअसतो
आणि तेवढ्यात आपला मोठा भाऊजवळ
येवून बोलतो
हे नाटक्या चल कुठेतरी फिरून येऊन
.
प्रेम तेंव्हा असते
जेंव्हा एखाद्या जुन्या मित्राचा call
येतो आणि तो बोलतो
ये खजूर मेलास कि जिवंत आहेस अजून
हे खर प्रेम...
.
खरच तुमच्या जीवनात हेक्षण
वाया घालवू नका
प्रेम म्हणजे नाही कि एक
मुलगा आणि एक मुलगी
प्रेम म्हणजे हेच कि जे तुमच्या जवळ
असत नेहेमी
पण समजायला थोडा उशीर होतो
आणि राहतो तो फक्त डोळ्यांमध्ये
आसवांचा ओलावा
जो असतो कवेत
पण पाझर फुटताना
आठवणींचा नुसता बांध फुटतो...
- अनामिक 

No comments: