निशब्द



जिकडे पहावे तिकडे

एकच चित्र दिसत आहे,

कोन्क्रीट च्या इमारतीच-इमारती दिसत आहेत,

माणसांचे लोंढेच लोंढे,

हिरवळ नाही

जंगल नाही

पशु नाही पक्षी नाही,

इतकेच काय पाणी हि नाही,

वृक्ष तोडीने हैराण

धरणीचा श्वास गुदमरलेला पाहून

शब्दच फुटत नाही तोंडातून

निशब्द होऊन जात आहे

मन माझे.


Ravindra Koshti

No comments: