बळ


पापणीने  निरपले डोळ्यातून
आज पुन्हा काही अश्रुंचे सत्य
आणि काही, पाहिलेली
तू अन मी एकमेकांची  स्वप्नं...
जेंव्हा गवाक्षातून पाहतो
दुसरेच काही दिसते तिथे
चांदण्यात रातराणीपाशी
तुझेच असणे दरवळते ........
या वळणावर कधी त्या वळणावर
माझे मी पण मी विसरून येतो
तुझ्यावाचून घायाळ मनाला
जणू दुखाःने येते ग्लानी ....
कातर कलत्या संध्याकाळी
अजूनही जातो तिथे मी
जिथे जिथे वावरलीस तू
तुझे असणे वेचीत  बसतो...
तुझ्यावाचून जगण्याचे
वचन तुला देऊन बसलो
पण रोज क्षणोक्षणी थकून जातो
करताना गोळा जगण्याचे बळ ...

No comments: